- + 48 (077) 45 45 427
- specjalistyka@nzoz.opole.pl
- Pon - Pt: 7:00 - 18:30
- Oferta Pracy
Menu
Badanie USG
Jak się przygotować ?
Wszystko zależy oczywiście od tego, jaki narząd będzie badany oraz w jakim wieku znajduje się pacjent. W przypadku USG jamy brzusznej lekarze zalecają wcześniejsze przeczyszczenie jelit oraz zażycie środka przeciw wzdęciom w przeddzień badania
(np. Espumisan, Ceolat itp.).
Ułatwi to zwłaszcza ocenę trzustki, która u osób źle przygotowanych jest niewidoczna
(i wówczas opis brzmi: „…trzustka przesłonięta gazami”).
Duże znaczenie ma odpowiednie przygotowanie się do USG pęcherza moczowego – należy bowiem powstrzymać się z oddawaniem moczu i przyjść z pełnym pęcherzem
na badanie.
Umożliwia to ocenę tego narządu (pusty pęcherz jest zapadnięty i niewiele można zobaczyć), a poza tym wypełniony pęcherz jest „oknem akustycznym” pozwalającym określić stan narządów miednicy małej. Można też łatwo stwierdzić, czy coś uciska pęcherz (np. powiększony gruczoł krokowy), oraz określić, ile moczu zostaje w pęcherzu po jego opróżnieniu (stanowi to pośredni dowód na istnienie zaburzeń w odpływie moczu). W przypadku USG transrektalnego wykonuje się przed badaniem głęboką lewatywę w celu oczyszczenia końcowego odcinka jelita grubego.
(np. Espumisan, Ceolat itp.).
Ułatwi to zwłaszcza ocenę trzustki, która u osób źle przygotowanych jest niewidoczna
(i wówczas opis brzmi: „…trzustka przesłonięta gazami”).
Duże znaczenie ma odpowiednie przygotowanie się do USG pęcherza moczowego – należy bowiem powstrzymać się z oddawaniem moczu i przyjść z pełnym pęcherzem
na badanie.
Umożliwia to ocenę tego narządu (pusty pęcherz jest zapadnięty i niewiele można zobaczyć), a poza tym wypełniony pęcherz jest „oknem akustycznym” pozwalającym określić stan narządów miednicy małej. Można też łatwo stwierdzić, czy coś uciska pęcherz (np. powiększony gruczoł krokowy), oraz określić, ile moczu zostaje w pęcherzu po jego opróżnieniu (stanowi to pośredni dowód na istnienie zaburzeń w odpływie moczu). W przypadku USG transrektalnego wykonuje się przed badaniem głęboką lewatywę w celu oczyszczenia końcowego odcinka jelita grubego.
Jak wygląda badanie ?
Poza wyjątkowymi sytuacjami (USG endorektalne, endowaginalne) badanie jest szybkie, niebolesne i mało kłopotliwe. Po wejściu do gabinetu przekazujemy lekarzowi lub pielęgniarce skierowanie (choć nie zawsze jest ono konieczne).
Następnie rozbieramy się, odsłaniając odpowiednią część ciała (brzuch, szyję itp.),
i kładziemy na leżance w sposób wskazany przez osobę przeprowadzającą badanie
„na wznak” lub na lewym czy prawym boku.
Wyjątkowo (np. do nakłucia nerki) kładziemy się na brzuchu. Lekarz pokrywa skórę albo głowicę aparatu żelem (może być to jedyny przykry moment, gdyż żel bywa zimny).
Potem już tylko wykonujemy polecenia (np. nabieramy i zatrzymujemy na dłuższy czas powietrze). Wyjątkowo możemy odczuwać jakiś ból, gdy zostanie silniej naciśnięte głowicą miejsce, które nas boli. USG może trwać od 5 minut do jednej godziny –
w zależności od rodzaju diagnozowanego narządu.
Następnie rozbieramy się, odsłaniając odpowiednią część ciała (brzuch, szyję itp.),
i kładziemy na leżance w sposób wskazany przez osobę przeprowadzającą badanie
„na wznak” lub na lewym czy prawym boku.
Wyjątkowo (np. do nakłucia nerki) kładziemy się na brzuchu. Lekarz pokrywa skórę albo głowicę aparatu żelem (może być to jedyny przykry moment, gdyż żel bywa zimny).
Potem już tylko wykonujemy polecenia (np. nabieramy i zatrzymujemy na dłuższy czas powietrze). Wyjątkowo możemy odczuwać jakiś ból, gdy zostanie silniej naciśnięte głowicą miejsce, które nas boli. USG może trwać od 5 minut do jednej godziny –
w zależności od rodzaju diagnozowanego narządu.
Badanie UKG
Czym jest badanie UKG ?
Badanie echokardiograficzne (UKG) jest obecnie niewątpliwie jednym z najważniejszych kardiologicznych badań dodatkowych, szczególnie w kardiologii dziecięcej. W związku
z dynamicznym rozwojem technologii medycznej badanie daje coraz więcej informacji i jest podstawą rozpoznania wielu chorób kardiologicznych i wad serca. Metoda wykorzystuje ultradźwięki do obrazowania morfologii i czynności serca.
Specjalne techniki dopplerowskie pozwalają precyzować rozpoznanie. Ultrasonograf na którym wykonuje się badanie UKG musi być wysokiej jakości i spełniać pewne specyficzne wymogi związane głównie z koniecznością obrazowania narządu znajdującego się w nieustannym ruchu.
Badanie wykonuje się ambulatoryjnie, nie ma potrzeby specjalnego przygotowania do badania. Przed badaniem można normalnie jeść i pić. Badanie odbywa się w pozycji leżącej. Dziecko leży na plecach natomiast pacjent dorosły układa się na lewym boku lub na plecach, a lewa ręka uniesiona jest za głowę.
Badanie jest całkowicie bezbolesne, zwykle trwa kilka-kilkanaście minut. Badanie echokardiograficzne jest bezpieczne dla osób w każdym wieku – także dzieci i kobiet w ciąży. W razie potrzeby można je powtarzać wielokrotnie i nie niesie to za sobą dodatkowego zagrożenia dla pacjenta.
W trakcie badania lekarz przykłada do klatki piersiowej sondę pokrytą żelem, przesuwając sondę na klatce piersiowej bada poszczególne części serca. Rejestrowane przez sondę sygnały tworzą obraz na ekranie echokardiografu.
z dynamicznym rozwojem technologii medycznej badanie daje coraz więcej informacji i jest podstawą rozpoznania wielu chorób kardiologicznych i wad serca. Metoda wykorzystuje ultradźwięki do obrazowania morfologii i czynności serca.
Specjalne techniki dopplerowskie pozwalają precyzować rozpoznanie. Ultrasonograf na którym wykonuje się badanie UKG musi być wysokiej jakości i spełniać pewne specyficzne wymogi związane głównie z koniecznością obrazowania narządu znajdującego się w nieustannym ruchu.
Badanie wykonuje się ambulatoryjnie, nie ma potrzeby specjalnego przygotowania do badania. Przed badaniem można normalnie jeść i pić. Badanie odbywa się w pozycji leżącej. Dziecko leży na plecach natomiast pacjent dorosły układa się na lewym boku lub na plecach, a lewa ręka uniesiona jest za głowę.
Badanie jest całkowicie bezbolesne, zwykle trwa kilka-kilkanaście minut. Badanie echokardiograficzne jest bezpieczne dla osób w każdym wieku – także dzieci i kobiet w ciąży. W razie potrzeby można je powtarzać wielokrotnie i nie niesie to za sobą dodatkowego zagrożenia dla pacjenta.
W trakcie badania lekarz przykłada do klatki piersiowej sondę pokrytą żelem, przesuwając sondę na klatce piersiowej bada poszczególne części serca. Rejestrowane przez sondę sygnały tworzą obraz na ekranie echokardiografu.
Badanie EKG
Badanie EKG metodą Holtera
Badanie metodą Holtera polega na ciągłym monitorowaniu rytmu i częstości pracy serca przez ok. 24 godziny (lub 48 godzin). Pozwala to ocenić jego pracę nie tylko
w spoczynku ale i w trakcie wykonywania codziennych czynności. Badanie metodą Holtera umożliwia ocenę zaburzeń rytmu serca, które pojawiają się o różnych porach dnia i w nocy. Często badanie umożliwia powiązanie objawów odczuwanych przez pacjenta; takich jak zawroty głowy, uczucie kołatania serca, duszność, ból w klatce piersiowej;
ze zmianami w EKG. Badanie umożliwia ocenę działania rozrusznika serca. Badanie metodą Holtera jest przeprowadzane w domu pacjenta. Na klatce piersiowej badanego nakleja się elektrody, które łączy się następnie odpowiednio oznakowanymi kablami
z przenośnym urządzeniem rejestrującym zapis EKG.
Urządzenie rejestrujące przypinane jest najczęściej do paska lub taśmy przewieszonej przez ramię, co umożliwia badanemu swobodne poruszanie się. W trakcie badania pacjent powinien wykonywać zwykłe codzienne czynności oraz sporządzić notatki,
w których nanoszone są ważniejsze wykonywane czynności i dolegliwości (kołatania serca, zawrotów, duszności itp.) z zaznaczeniem godziny, w której wystąpiły.
Po zakończeniu badania lekarz analizuje zapis badania i notatki pacjenta. Cały test zwykle trwa około 24 godziny. W czasie trwania rejestracji obowiązuje zakaz kąpieli, nie wolno używać poduszek i koców elektrycznych oraz manipulować w rejestratorze. Badanie metodą Holtera jest badaniem nieinwazyjnym czyli nienaruszającym tkanek ciała. Jest też badaniem bezbolesnym i nie niesie ze sobą żadnego ryzyka. Zaleca się wzięcie prysznica lub kąpieli przed badaniem, bo nie będzie można tego zrobić w jego trakcie.
w spoczynku ale i w trakcie wykonywania codziennych czynności. Badanie metodą Holtera umożliwia ocenę zaburzeń rytmu serca, które pojawiają się o różnych porach dnia i w nocy. Często badanie umożliwia powiązanie objawów odczuwanych przez pacjenta; takich jak zawroty głowy, uczucie kołatania serca, duszność, ból w klatce piersiowej;
ze zmianami w EKG. Badanie umożliwia ocenę działania rozrusznika serca. Badanie metodą Holtera jest przeprowadzane w domu pacjenta. Na klatce piersiowej badanego nakleja się elektrody, które łączy się następnie odpowiednio oznakowanymi kablami
z przenośnym urządzeniem rejestrującym zapis EKG.
Urządzenie rejestrujące przypinane jest najczęściej do paska lub taśmy przewieszonej przez ramię, co umożliwia badanemu swobodne poruszanie się. W trakcie badania pacjent powinien wykonywać zwykłe codzienne czynności oraz sporządzić notatki,
w których nanoszone są ważniejsze wykonywane czynności i dolegliwości (kołatania serca, zawrotów, duszności itp.) z zaznaczeniem godziny, w której wystąpiły.
Po zakończeniu badania lekarz analizuje zapis badania i notatki pacjenta. Cały test zwykle trwa około 24 godziny. W czasie trwania rejestracji obowiązuje zakaz kąpieli, nie wolno używać poduszek i koców elektrycznych oraz manipulować w rejestratorze. Badanie metodą Holtera jest badaniem nieinwazyjnym czyli nienaruszającym tkanek ciała. Jest też badaniem bezbolesnym i nie niesie ze sobą żadnego ryzyka. Zaleca się wzięcie prysznica lub kąpieli przed badaniem, bo nie będzie można tego zrobić w jego trakcie.
Holter RR (ciśnieniowy)
Holter ciśnieniowy jest badaniem diagnostycznym polegającym na automatycznym, całodobowym monitorowaniu ciśnienia tętniczego krwi przez specjalny aparat składający się z mankietu do zakładania na ramię oraz sprzężonego z nim rejestratora. Prawidłowe wartości ciśnienia uzyskanego w wyniku tego badania różnią się w zależności od fazy doby, w którym zostały zebrane. Wartości powyżej 135/85 mmHg w dzień oraz powyżej 120/80 mmHg w nocy są uznawane za nieprawidłowe. Ocenia się również średnie całodobowe wartości ciśnienia tętniczego. Pacjentowi zakłada się na ramię mankiet, który łączy się ze specjalnym aparatem, przyczepionym do pasa, posiadającego automatyczną pompę, zasilanego z baterii. Przy pomocy tego aparatu pomiar ciśnienia dokonuje się automatycznie. Ciśnienie tętnicze rejestrowane jest w aparacie w ciągu całej
doby- z reguły w dzień, co 15 minut, w nocy, co 30 minut.
Wtedy też mankiet jest wypełniany powietrzem na kilkadziesiąt sekund. Po 24 godzinach aparat i mankiet są zdejmowane. Zapis całodobowego pomiaru ciśnienia jest wczytywany do komputera a następnie opisywany przez kardiologa. Badanie to umożliwia rozpoznanie nadciśnienia tętniczego krwi oraz kontrolę jego leczenia. Jest także pomocne
w diagnozowaniu innych dolegliwości np. spadki lub wahania ciśnienia tętniczego.
Z uwagi na to, że wiele czynników może wpływać na chwilowy pomiar ciśnienia tętniczego (np. emocje towarzyszące wizycie lekarskiej), pojedynczy wynik pomiaru może nie przesądzać o rozpoznaniu braku lub istnienia zaburzeń ciśnienia tętniczego krwi. Dlatego najbardziej skuteczną i coraz częściej stosowaną w diagnostyce zaburzeń ciśnienia tętniczego metodą jest całodobowa ocena ciśnienia tętniczego przy pomocy aparatu holterowskiego.
doby- z reguły w dzień, co 15 minut, w nocy, co 30 minut.
Wtedy też mankiet jest wypełniany powietrzem na kilkadziesiąt sekund. Po 24 godzinach aparat i mankiet są zdejmowane. Zapis całodobowego pomiaru ciśnienia jest wczytywany do komputera a następnie opisywany przez kardiologa. Badanie to umożliwia rozpoznanie nadciśnienia tętniczego krwi oraz kontrolę jego leczenia. Jest także pomocne
w diagnozowaniu innych dolegliwości np. spadki lub wahania ciśnienia tętniczego.
Z uwagi na to, że wiele czynników może wpływać na chwilowy pomiar ciśnienia tętniczego (np. emocje towarzyszące wizycie lekarskiej), pojedynczy wynik pomiaru może nie przesądzać o rozpoznaniu braku lub istnienia zaburzeń ciśnienia tętniczego krwi. Dlatego najbardziej skuteczną i coraz częściej stosowaną w diagnostyce zaburzeń ciśnienia tętniczego metodą jest całodobowa ocena ciśnienia tętniczego przy pomocy aparatu holterowskiego.
Próba wysiłkowa EKG
Badanie wysiłkowe EKG (inaczej Test wysiłkowy EKG, Próba wysiłkowa) polega na ocenie zmian zachodzących w sercu podczas wysiłku fizycznego jakim jest jazda na rowerze stacjonarnym lub marsz na bieżni elektrycznej. Badanie ma na celu zdiagnozowanie zmian ukrwienia i czynności serca podczas wysiłku fizycznego. W czasie wysiłku mogą
w zapisie EKG pojawić się zmiany, które nie występują w zwykłym, spoczynkowym badaniu EKG.
w zapisie EKG pojawić się zmiany, które nie występują w zwykłym, spoczynkowym badaniu EKG.
Kiedy wykonywana jest próba wysiłkowa:
- diagnostyka nieinwazyjna choroby niedokrwiennej serca (powtarzające sie bóle
w klatce piersiowej - każdy pacjent po zawale serca ma robioną próbę wysiłkową;
- diagnostyczne badanie po angioplastyce naczyń wieńcowych (poszerzenie zwężonego światła przy użyciu specjalnego balonu). Test wysiłkowy ma wykazać czy nastąpiła poprawa ukrwienia po zabiegu.
- po operacji pomostowania aortalno – wieńcowego – diagnostyka czy nastąpiła poprawa ukrwienia mięśnia sercowego;
Badanie wysiłkowe EKG służy do:
- diagnostyka niedokrwienia mięśnia sercowego podczas wysiłku fizycznego;
- oceny arytmii czyli zaburzeń rytmu pracy serca podczas wysiłku u osób
z zaburzeniami rytmu serca niekiedy trzeba wykonać test wysiłkowy aby sprawdzić
czy w czasie wysiłku fizycznego nie pojawia się groźna dla pacjenta arytmia, - stwierdzenie czy podczas wysiłku fizycznego nie występują zmiany ciśnienia zagrażające życiu pacjenta;
- obiektywna ocena wydolności fizycznej pacjenta;
Test wysiłkowy jest badaniem prowokującym serce do większej pracy dlatego podczas jego wykonywania mogą pojawić się:
- bóle w klatce piersiowej,
- uczucie duszności;
- zawroty głowy;
Jeżeli podczas badania poczujesz ból w klatce, brak sił, uczucie duszności od razu poinformuj o tym lekarza przeprowadzającego test.
Event Holter - Rejstrator zdarzeń
„Event Holter” – urządzenie wypożyczane na dłuższy czas (najczęściej od 7 do 10 dni,
a w wybranych przypadkach na dłużej) i włączane przez pacjenta w czasie dolegliwości. Zapis EKG w pamięci urządzenia następuje po przyłożeniu urządzenia do klatki piersiowej ( mostka ) i naciśnięciu przycisku. Po dokonaniu zapisu należy zgłosić się do lekarza celem odczytu.
a w wybranych przypadkach na dłużej) i włączane przez pacjenta w czasie dolegliwości. Zapis EKG w pamięci urządzenia następuje po przyłożeniu urządzenia do klatki piersiowej ( mostka ) i naciśnięciu przycisku. Po dokonaniu zapisu należy zgłosić się do lekarza celem odczytu.
Próba Pionizacyjna
Próba pionizacyjna jest wykonywana u chorych z podejrzeniem neurokardiogennej przyczyny omdleń. Podczas badania pacjent ma wykonywane standardowe EKG w pozycji leżącej, a następnie za pomocą specjalnie skonstruowanego łóżka jest podnoszony
do pozycji prawie pionowej. W zależności od nachylenia musi pozostać w tej pozycji
od 10 minut nawet do jednej godziny. W czasie badania następuje stałe monitorowanie elektrokardiograficzne oraz pomiary ciśnienia tętniczego krwi w odstępach
2-4 minutowych. Za dodatni wynik próby uważa się wystąpienie omdlenia lub stanu przedomdleniowego, spowodowanego spadkiem ciśnienia tętniczego krwi lub znacznego stopnia bradykardią.
do pozycji prawie pionowej. W zależności od nachylenia musi pozostać w tej pozycji
od 10 minut nawet do jednej godziny. W czasie badania następuje stałe monitorowanie elektrokardiograficzne oraz pomiary ciśnienia tętniczego krwi w odstępach
2-4 minutowych. Za dodatni wynik próby uważa się wystąpienie omdlenia lub stanu przedomdleniowego, spowodowanego spadkiem ciśnienia tętniczego krwi lub znacznego stopnia bradykardią.